verergering van de ziekte. Aan de rand van deze letsels bevinden zich macrofagen die de myelinescheden heel langzaam beschadigen. Deze macrofagen bevatten ijzer, dat waarschijnlijk voortkomt van de afbraak van de oligodendrocyten die de myelineschede aanmaken. Met de MRI-technieken kan sinds kort deze dunne ring van ijzer rond vroeger actieve letsels worden opgespoord.

Het werken van Prof. Tom Vanden Berghe schenken bijzondere aandacht aan de toxiciteit van het ijzer die tot celdood kan leiden, alsook aan de manier waarop deze toxiciteit met nieuwe moleculen kan worden afgeremd.Deze traag uitbreidende letsels, ook ‘slow expanding lesions’ (SEL) genoemd, ontwikkelen zich binnen de hersenen waarvan de bloed-hersenbarrière opnieuw ondoordringbaar is geworden. Een fundamenteel probleem is dus hoe we de noodzakelijke therapeutische moleculen in de hersenen krijgen.

De werken van Prof. Anne des Rieux hebben betrekking op een andere manier om moleculen in de hersenen te brengen via het neusslijmvlies, waarvan het bovenste deel in nauw contact staat met de reukkolven via een dun zeefbeen. Via sprays van nanomoleculen die therapeutische stoffen bevatten, zouden deze geneesmiddelen rechtstreeks in de hersenen kunnen worden gebracht door de bloed-hersenbarrière te omzeilen.

Dit onderzoek staat periodiek in het middelpunt van wetenschappelijke bijeenkomsten die door de Charcot Stichting worden georganiseerd. De Belgische teams die Charcot-fondsen hebben gekregen, kunnen er hun resultaten komen toelichten met de medewerking van vermaarde buitenlandse deskundigen. Om gevalideerde wetenschappelijke vooruitgang te bekomen is het essentieel dat onderzoekers hun onderzoeksresultaten met elkaar delen en hierover communiceren.

Prof. Dr Christian Sindic